Ουρική αρθρίτιδα
Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια κοινή ιατρική πάθηση, ειδικά σε ηλικιωμένους ενήλικες. Αποτελείται από επεισόδια επώδυνης φλεγμονής στις αρθρώσεις και προκαλείται από αυξημένη ποσότητα ουρικού οξέος στο αίμα. Το ουρικό οξύ είναι ένα φυσιολογικό προϊόν αποβλήτων που βρίσκεται στην κυκλοφορία του αίματός σας – αλλά η υπερβολική ποσότητα ουρικού οξέος στο αίμα μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση που ονομάζεται υπερουριχαιμία (υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα). Η συσσώρευση ουρικού οξέος μπορεί να σχηματίσει κρυστάλλους που μοιάζουν με βελόνα σε μια άρθρωση, συνήθως στις ψυχρότερες αρθρώσεις, όπως στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού. Αυτές οι κρίσεις έχουν ως αποτέλεσμα ξαφνικό πόνο, ευαισθησία, ερυθρότητα, ζεστασιά και οίδημα.
Τα άτομα που έχουν ουρική αρθρίτιδα είναι πιο πιθανό να έχουν καρδιακή νόσο, αποφραγμένες αρτηρίες και συχνά καρδιακή ανεπάρκεια. Η ουρική αρθρίτιδα σχετίζεται επίσης με μεγαλύτερο κίνδυνο νεφροπάθειας, διαβήτη, καρκίνου και άπνοιας ύπνου, πιθανώς λόγω ενός υψηλού επιπέδου χρόνιας φλεγμονής. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να είναι σοβαρή, με νέες έρευνες που δείχνουν ότι οι ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα έχουν διπλάσιο κίνδυνο για καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, συχνά ανιχνεύεται αυξημένη συγκέντρωση ουρικού οξέος στο αίμα κατά τις συνήθεις αιματολογικές εξετάσεις. Διουρητικά, τα οποία οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια συνήθως απαιτούν για τη μείωση της κατακράτησης υγρών, συχνά αυξάνουν τα επίπεδα ουρικού οξέος και οδηγούν σε ουρική αρθρίτιδα. Η χρόνια κατανάλωση αλκοόλ και η παχυσαρκία συμβάλλουν επίσης στην αύξηση του σχηματισμού ουρικού οξέος. Τα συμπτώματα της ουρικής αρθρίτιδας συνήθως αναπτύσσονται μετά από πολλά χρόνια παρατεταμένης υπερουριχαιμίας. Αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στον οργανισμό καθώς και ικανοποιητική ανταπόκριση στη θεραπεία μπορούν να επιβεβαιωθούν με απλές αιματολογικές εξετάσεις.
Η διατήρηση ενός φυσιολογικού επιπέδου ουρικού οξέος είναι σημαντική για τη μείωση του κινδύνου ουρικής αρθρίτιδας για ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και ο γιατρός σας θα κάνει συνήθεις εξετάσεις αίματος ουρικού οξέος ειδικά εάν χρησιμοποιείτε διουρητικά ή είχατε επεισόδιο ουρικής αρθρίτιδας. Η άσκηση, η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους και η αποφυγή ορισμένων τροφών που μπορούν να προκαλέσουν ουρική αρθρίτιδα είναι σημαντικά για τη μείωση του κινδύνου. Αυτά τα τρόφιμα και ποτά είναι πολύ πλούσια σε πουρίνες, οι οποίες είναι απαραίτητες οργανικές ενώσεις που διασπώνται σε ουρικό οξύ. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται η μπίρα, η μαγιά, τα μπιζέλια, τα φασόλια, οι φακές, το σπανάκι, τα μανιτάρια, το κόκκινο κρέας, το αρνί και το χοιρινό κρέας, τα εντόσθια, όπως το συκώτι, τα νεφρά και τα γλυκάδια, και τα θαλασσινά, ιδίως τα οστρακοειδή, όπως οι γαρίδες, ο αστακός, οι αντσούγιες και οι σαρδέλες.
Φάρμακα, όπως η αλλοπουρινόλη, χρησιμοποιούνται συνήθως για τη μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος αναστέλλοντας τη βιοσύνθεσή του στο σώμα, αποτρέποντας έτσι τις κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας. Επιπλέον, η λήψη αλλοπουρινόλης σε χαμηλότερα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να σας προστατεύσει από την επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας. Είναι σημαντικό να παίρνετε αυτό το φάρμακο όπως συνταγογραφείται, σε μακροπρόθεσμη βάση, και να μην το σταματάτε χωρίς να μιλήσετε με τον γιατρό. Υπάρχουν πολλά άλλα φάρμακα για την οξεία ή χρόνια ουρική αρθρίτιδα που ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει εάν είναι απαραίτητο. Θυμηθείτε να αποφύγετε τη χρήση μη στεροειδών αναλγητικών (ΜΣΑΦ).
Επιστροφή σε άλλες συνήθεις ιατρικές παθήσεις και καρδιακή ανεπάρκεια
