Jicht
Jicht is een veel voorkomende medische aandoening, vooral bij oudere volwassenen. De ziekte veroorzaakt aanvallen van pijnlijke gewrichtsontstekingen door een verhoogde hoeveelheid urinezuur in het bloed. Urinezuur is een normaal afvalproduct in uw bloedbaan, maar te veel urinezuur in het bloed kan leiden tot een aandoening die hyperurikemie (hoge urinezuurspiegels in het bloed) wordt genoemd. De ophoping van urinezuur kan naaldvormige kristallen vormen in een gewricht, meestal de koelere gewrichten zoals die in de grote teen. Deze aanvallen leiden tot plotselinge pijn, gevoeligheid, roodheid, warmte en zwelling.
Mensen met jicht hebben meer kans op hartaandoeningen, verstopte slagaders en vaak ook hartfalen. Jicht wordt ook in verband gebracht met een groter risico op nierziekte, diabetes, kanker en slaapapneu, waarschijnlijk als gevolg van de vele chronische ontstekingen. Als jicht niet wordt behandeld, kan de aandoening ernstig zijn. Uit nieuw onderzoek blijkt dat jichtpatiënten een twee keer zo groot risico lopen op een hartaanval of een beroerte.
Bij patiënten met chronisch hartfalen wordt bij routinebloedonderzoek vaak een verhoogde urinezuurconcentratie in het bloed vastgesteld. Diuretica, die patiënten met hartfalen meestal nodig hebben om minder vocht vast te houden, verhogen vaak de urinezuurspiegel met jicht tot gevolg. Langdurig alcoholgebruik en obesitas dragen ook bij tot een verhoogde vorming van urinezuur. Jichtsymptomen ontstaan meestal na vele jaren van aanhoudende hyperurikemie. Door middel van eenvoudig bloedonderzoek kan een verhoogde urinezuurspiegel in het lichaam worden aangetoond en kan worden gecontroleerd of de behandeling aanslaat.
Het is belangrijk voor patiënten met hartfalen om hun urinezuur op een gezond peil te houden om het risico op jicht te verminderen. Uw arts zal regelmatig uw bloed op urinezuur testen, vooral als u diuretica (plastabletten) gebruikt of een jichtaanval heeft gehad. Lichaamsbeweging, een gezond lichaamsgewicht en het vermijden van bepaalde voedingsmiddelen die jicht kunnen verergeren, zijn belangrijk om het risico te verminderen. De volgende voedingsmiddelen en dranken zijn zeer rijk aan purines, essentiële organische verbindingen die worden afgebroken tot urinezuur. Het gaat om bier, gist, erwten, bonen, linzen, spinazie, champignons, rood vlees, lam- en varkensvlees, orgaanvlees zoals lever, niertjes en zwezeriken, en zeevruchten, vooral schaaldieren zoals garnalen en kreeft, en ansjovis en sardines.
Medicijnen, zoals allopurinol, worden gewoonlijk gebruikt om de urinezuurspiegel te verlagen door de biosynthese ervan in het lichaam te remmen, waardoor jichtaanvallen worden voorkomen. Bovendien kan het gebruik van allopurinol voor het verlagen van de urinezuurspiegel verergering van hartfalen tegengaan. Het is belangrijk deze medicatie volgens voorschrift in te nemen gedurende langere tijd en er niet zomaar mee te stoppen zonder overleg met uw arts. Er zijn nog andere geneesmiddelen tegen acute of chronische jicht die uw arts eventueel kan voorschrijven. Vermijd het gebruik van niet-steroïde pijnstillers (NSAID’s).
Terug naar Andere veel voorkomende medische aandoeningen en hartfalen