Longaandoeningen

Veel patiënten met hartfalen hebben ook een longaandoening. Door longaandoeningen en hartfalen kunnen de dagelijkse symptomen verergeren, met name kortademigheid en vermoeidheid. De medische term voor kortademigheid is dyspneu. De meest voorkomende longaandoeningen zijn chronische obstructieve longziekte (COPD), emfyseem en astma. Patiënten kunnen ook last hebben van een verstoorde ademhaling tijdens de slaap, longkanker of longfibrose.

Longaandoeningen hebben meestal een specifieke oorzaak. Roken kan leiden tot chronische obstructieve longziekte, astma, emfyseem of longkanker. Allergieën kunnen seizoensgebonden oorzaken zijn voor longaandoeningen. Deze aandoeningen veroorzaken kortademigheid, hoesten, vermoeidheid en verminderd inspanningsvermogen. Diagnostische onderzoeken die worden uitgevoerd om longaandoeningen op te sporen zijn meestal röntgenfoto’s van de borstkas en longfunctietests (spirometrie). Hartfalen kan ook gepaard gaan met pleurale effusie, vocht dat zich rond de longen verzamelt en ademnood veroorzaakt of verergert.

Als u hartfalen heeft en er is een longaandoening bij u vastgesteld, dan moet u specifieke adviezen opvolgen en behandeld worden om de longaandoening optimaal onder controle te krijgen. De allerbelangrijkste stap is stoppen met roken. Verder helpt medicatie voornamelijk bij symptoombestrijding. Het gaat dan om inhalatiemedicijnen (bronchusverwijders, corticosteroïden) die over het algemeen weinig bijwerkingen hebben en als aanvulling op medicijnen tegen hartfalen kunnen worden gebruikt. Het is ook belangrijk om regelmatig te worden ingeënt tegen (seizoens)griep, pneumokokkenpneumonie (elke 5 jaar) en sinds 2020 ook tegen het nieuwe coronavirus SARS-CoV-2.

Longaandoeningen verstoren de gasuitwisseling. Als gevolg daarvan wordt er niet genoeg zuurstof van de longen naar het bloed en vervolgens via de bloedbaan naar uw organen vervoerd -deze toestand wordt hypoxemie genoemd. Uw hart zal proberen dat te compenseren door harder te werken om aan de zuurstofbehoefte van uw organen te voldoen. Als dit onvoldoende lukt, zullen sommige patiënten baat hebben bij langdurige zuurstoftherapie thuis. Bij gevorderde longaandoeningen kunnen patiënten niet genoeg kooldioxide afvoeren, waardoor de symptomen verder verergeren met toenemende vermoeidheid en verminderd inspanningsvermogen.

COPD is een belangrijke risicofactor voor hartfalen, waarbij vooral de linkerventrikel functieverlies vertoont. Bij patiënten met longaandoeningen en hartfalen wordt ook de rechterkant van het hart, die het bloed naar de longen pompt, aangetast door het extra werk dat nodig is om het bloed door de longen te stuwen. Patiënten kunnen zo rechtszijdig hartfalen ontwikkelen, wat niet voor meer ademnood zorgt, maar wel congestie in de aderen kan veroorzaken, evenals vochtophoping en zwelling van de benen en de buik. Deze vochtophoping wordt oedeem genoemd, ook een veel voorkomend symptoom van hartfalen. Geïsoleerd rechtszijdig hartfalen komt zeer zelden voor (<1%).

Patiënten met hartfalen en longziekte ervaren vergelijkbare symptomen. Patiënten met hartfalen en longziekte ervaren vergelijkbare symptomen. Patiënten met hartfalen die tegelijkertijd een longaandoening hebben, kunnen nog meer klachten krijgen indien longcongestie optreedt, bijvoorbeeld door een bijkomende luchtwegobstructie, zoals moet blijken uit een spirometrie. Bij COPD is sprake van een obstructie in de bronchiolen, de kleinste vertakkingen in de longen. Bij hartfalen hoopt zich vocht op buiten de bronchiolen in de longen. Het is daarom van essentieel belang dat hartfalen wordt opgespoord bij patiënten met longaandoeningen en vice versa. Bespreek uw symptomen met uw huisarts of verpleegkundige.

Terug naar Andere veel voorkomende medische aandoeningen en hartfalen